North Wind

Ich pierwsza, nieoficjalna EP-ka, wywołała sensację. Te kilka nagranych na niej utworów pokazało scenie szantowej, że istnieje materiał tradycyjny jeszcze nieodkryty, niewyeksploatowany przez polskie zespoły, i że na dodatek, mogą to być przepiękne utwory, oddające emocje pierwszego rejsu, trudy ciężkiej pracy na morzu, radość bycia w załodze. Zespół oficjalnie powstał w 2006 roku ale utworzyli go muzycy, którzy niejedną szantę już zaśpiewali i niejeden bretoński czy irlandzki taniec zagrali. Byli to Jerzy Ozaist i Wiktor Bartczak - nadal występujący z legendą polskiej sceny folku morskiego -  zespołem Cztery Refy; oraz Grzegorz Lewtak i Jacek Apanasewicz, którzy wcześnej występowali z młodszym stażem, ale ciekawym zespołem Kochankowie Sally Brown. Do tej czwórki dwa lata później dołączyła inna legenda sceny folkowej - Piotr Lasko, kiedyś muzyk folkowego zespołu The King Stones (z NW współpracuje także - pisząc/tłumacząc teksty, inny członek King Stones - gitarzysta, Damian Leszczyński). Nic więc dziwnego, że taki skład skupił się przede wszystkim na wykonaniu i interpretacjach melodii tradycyjnych i szant, jak najbliższych oryginałom. Surowość, prostota to ich wizytówka ale nie brakuje u nich także melodyjności, czy bardziej rozbudowanych aranżacji. Czerpią szeroko z folku bretońskiego, angielskiego, amerykańskiego czy irlandzkiego. Śpiewają a cappella, a także przygrywają sobie na kilku, rzadko u nas widywanych instrumentach jak: anglo-concertina, biniou, chalumeau, bombarda. Czasem ilustracją do ich występu jest pokaz multimedialny, obrazujący dawne życie na morzu i w portach.

Na początku 2012 roku świat szantowy obiegła informacja, iż dwaj założyciele NW, Jacek Apanasewicz i Grzegorz Lewtak opuścili grupę i szykują nowy projekt. Wcześniej zespół opuścił Wiktor Bartczak.

To był dość ryzykowny manewr, ale North Wind przetrwał zawirowanie. W miejsce Jacka, Grzegorza i Wiktora pojawili się: gitarzysta występujący w zespołach Prawy Ostry, Aura Messy, w projekcie Efekt Motyla i jako solista – Przemek Maruchacz, oraz grający najczęściej na klarnecie, dyplomowany muzyk, instruktor i nauczyciel śpiewu, twórca i animator suwalskiego zespołu Zmiana Wachty – Emil Kulbacki.
W nowym składzie North Wind niespiesznie odświeżał dotychczasowy repertuar, ale też pracował nad zupełnie nowymi utworami, niezmiennie utrzymując się na obranym – na początku rejsu –  kursie.

Po kilku latach na niektórych koncertach ponownie zaczął się pojawiać Jacek Apanasewicz,  a od 2018 roku na próbach, koncertach (i w spisie członków) znów jest obecny – tym razem głównie grając na mandolinie, a rzadziej na fletach – Wiktor Bartczak.

Mityczna już niemal płyta z tytułem „NW 2”, po kilku rozpoczętych sesjach nagraniowych, nie ma jeszcze swojej fizycznej formy, choć ślady tych rejestracji pojawiają się od pewnego czasu w muzycznej cyberprzestrzeni. A praca w studiach coraz bardziej się Zespołowi podoba...

Organizatorom koncertów oczekującym rozrywkowej, współczesnej „ściany” elektrycznego dźwięku North Wind zawsze grzecznie tłumaczy, że są od takiej pracy lepsi fachowcy. Natomiast wielbicieli i pasjonatów marynarskich opowieści z pogranicza lądu i wody, twardych szant i całego żeglarskiego muzykowania mocno czerpiącego z  folkloru obydwu stron „kanału o dwóch nazwach” – niezmiennie, nie zawodzi.

Skład zespołu:

• Piotr Lasko – śpiew, akordeon, biniou
• Emil Kulbacki – śpiew, klarnet
• Przemysław Maruchacz – śpiew, gitara
• Jerzy Ozaist – śpiew, bodhran, proza
• Wiktor Bartczak – śpiew, mandolina, flety

Dyskografia:

2008 - „1“
2006 - „0“

Video:

„Pull Down Below” (sł./muz. trad.)

„Randy Dandy O!”

„Marynarz z Terre-Neuve” (sł. Damian Leszczyński/muz. trad. wg "Le Gabier de Terre Neuve"

„Światła portu” (sł. Jerzy Ozaist/muz. John Murfitt "Portlights")

„Między wiatrem, a wodą” (sł. Jacek Apanasewicz /muz. Woody Guthrie "Pastures of Plenty", opartej na balladzie "Pretty Polly," trad. ang. folk song)

„Shiny Oh!” (sł./muz. trad.)