Lubię muzykę wyrazistą

Postanowiłem nie szufladkować wydawnictw płytowych, które zwróciły moją uwagę w 2013 roku. Cytując kolegę Pawła Sky: "Muzyka jest dobra albo nie" postanowiłem alfabetycznie zaprezentować te krążki z bardzo szeroko rozumianego folku, które w minionym roku zapadły mi pozytywnie w pamięć. Zacznę jednak od mojego faworyta, płyty numarul 1...

1. Agata Siemaszko i Kuba "Bobas" Wilk - Ogień i Woda (Polska)

W zasadzie ta płyta... nie powinna mi się przecież podobać (sic!). Bossanova z elementami jazzu? Minimalizm? Nagrane na "100" i pozostawione tak jak jest? Tak, i to jest właśnie największa zaleta tego G-E-N-I-A-L-N-E-G-O wydawnictwa !!! W połączeniu z odbiorem tego materiału na żywo (przepiękny, naturalny i szczery przekaz sceniczny)  i faktem, że Agata od lat siedziała w klimatach cygańskich i doskonale ogarnęła temat - przyznaję tej płycie mój własny tytuł "Płyty Roku 2013". I chylę czoła przed jej twórcami. Także za to, że przekonali mnie do stylistyki, której w zasadzie nie lubię (nie lubiłem ?) - a na tym krążku się nią po prostu zachwycam!

Dalej jadziem alfabetycznie:

Adrian si Roxana - 2013 (Rumunia)

Ten krążek zaistniał na początku minionego roku kilkoma teledyskami, wyróżniał się zróżnicowaną stylistyką zawartych na nim utworów - czy to solowych obu gwiazd manele czy nagranych w duecie. Od folku do dyskoteki. To ten sam Adi Minune z "Gadjo Dilo" i będąca cały czas w formie Roxana Printesa de Ardealului. Sama płyta przeszła bez większego szumu medialnego, co nie zmienia faktu, że jest zacnym materiałem imprezowym.

Próbka:

Alkonost - Сказки Странствий (Rosja)

Rosyjski Alkonost, po zmianach kadrowych w 2012 roku, nagrał nowy album. Wyszło, jak na zmiany, nieźle. Płyta to charaterystyczny dla twórczości grupy melodyjny folkmetal połączony z elementami blacku oraz opery. Teksty wzięte z rosyjskich baśni stawiają kropkę nad i.

Próbka:

Alter Etno - Savin Voda (Polska)

Płyta jest efektem muzycznych podróży i wymiany myśli ludzi, których los skierował na wspólne tory. Dzięki temu ta fuzja muzycznych światów jest przemyślana i ciekawa. I dobrze sprawdza się na żywo!

Próbka live:

Amorphis - Circle (Finlandia)

Powrót do starego, dobrego Amorphis - na miarę XXI wieku. Nie ma kopiowania, jest za to klimat. Przemyślany, dojrzały album, do którego chętnie wracam.

Próbka:

Angela Gaber Trio - Opowieści z Ziemi (Polska)

Ciekawa wizja muzycznych podróży, które rozpoczynają się w Bieszczadach... i nie tylko tam. Jest moc!

Próbka:

Balkan Sevdah - Akustik (Polska)

Powrót do korzeni akustycznego bałkańskiego muzykowania. Rodzynkami tego krążka są kawałki zaśpiewane po polsku.

Próbka:

Belegost - Land av evig morke (Polska)

To wydawnictwo jest zasadniczo EP-ką łamaną na profesjonalnie wydane demo. Nagrania studyjnie brzmią całkiem nieźle i słychać, że zespół ma pomysł na granie połączenia folk black deathu ubranego w szkocki kilt. Zobaczymy jak się sprawa rozwinie.

Próbka:

Black Velvet Band - Pieśni obłąkane (Polska)

Bardzo miłe zaskoczenie! Z jednej strony melodyjnie z drugiej jednak z pazurem i bez "cukierkowania", akustycznie ale i pod prądem. Z płytą wiąże się również anegdota związana z pojawieniem się tego materiału w sieci - zapytajcie ich jak będziecie na koncercie (warto zobaczyć zespół na żywo).

Próbka:

Bucovina - Sub Stele (Rumunia)

Rumuńska melodyjność, karpacki duch i metalowe riffy nawiązujące do klasycznych brzmień lat 90. To jest właśnie Bucovina. Płyta zawiera 7 utworów, gdzie jakość stanowi podstawę. 

Próbka:

Chthonic - Bú-Tik (Tajwan)

Chthonic to zespół na wskroś nieszablonowy. "Bú-Tik" to już kolejny album grupy nawiązujący do skomplikowanej historii oraz do istnienia między kultywowaniem tradycji, a futurystycznym mrokiem. Muzycznie - dopracowane znakomicie. Jest melodyjność - ale jest i pazur. I, jak to formacje z Azji mają w zwyczaju, sporo lokalnej ludowości, pięknie wplecionej w całość.

Próbka:

Ego Fall - Duguilang (Chiny/Mongolia Wewnętrzna)

Thrash/death metal z domieszkami deathcore oraz potężną dawką folku. Thrash i stepy Mongolii Wewnętrznej. 40 minut 15 sekund konkretów! W Azji takie połączenia metalu i ludowości są częste, a "Duguilang" potwierdza,  że panowie z Ego Fall są w dobrej formie i że tamtejsza scena również ma się dobrze.

Próbka:

Finntroll - Blodsvept (Finlandia)

Dopracowana do perfekcji fuzja humppy i black/folkmetalu. Skocznie i mrocznie w jednym. Finntroll nie zmienia się, bo nie musi i wręcz nie powinien, ale jednocześnie kolejne płyty nie są kopiami poprzednich. I o to w tym właśnie chodzi!

Próbka:

Florin Vos  - Duete, Asa e viata mea (Rumunia)

Sympatyczna nutka biesiadna rodem z Karpat czyli wcale udana fuzja manele i musica populara. Florin Vos zaprosił do wspólnego grania kolegów i koleżanki z branży, między innymi Demarco, Sorinę Ceugeę, Liviu Gutę, Vali'ego G i Danielę Gyorfi. Na luzie, pod piwko i na imprezy.

próbka:

Goria Trio - Goria Trio (Polska)

Bardzo ciekawe połączenie autorskiego folku, etno i jazzu z tradycyjnymi pieśniami polskimi w ujęciu rodzimowierczym. Powiew świeżości w rodzimym etno-jazzie.

Próbka:

Hańba - Guma i Gówno (Polska)

Muzyczny kabaret z najwyższej półki, udana próba połączenia tego, co w historii zostało napisane i powiedziane, z muzyczną rebelią. Zbuntowana kapela podwórkowa, łącząca w sobie folk miejski z buntowniczym brzmieniem zmusza do myślenia i zadziwia pięknem i prostotą łączenia dźwięku i kunsztu słowa. Połączenie prawie niemożliwe - a jednak udane.

Próbka "jak to robiono":

Hudacy - Hudacy (Polska)

Folkowe, "oldschoolowe" granie. Po prostu i od serca! Za to właśnie mam wielki szacunek z mej strony dla Hudaków.

Próbka live:

Janusz Prusinowski Trio - Po kolana w niebie (Polska)

Ciekawe przełożenie muzyki tradycyjnej na własną twórczość. Płyta miło mnie zaskoczyła.

Próbka:

Litvintroll - Czornaja Panna (Białoruś)

Od pierwszych taktów - rewelka! Litvintroll odbudował się po śmierci basisty, a "Czornaja Panna" to coś znacznie więcej, niż tylko połączenie folku i metalu. Od Barbary Radziwiłłówny po Type O'Negative... To kawał świetnej muzy, przemyślanej i sięgającej dalego poza ramy obu nurtów. I nawet oklepana "Lipka" brzmi tu świeżo i nowatorsko. Chylę czoła!

Próbka:

Mahala Rai Banda - Balkan Reggae (Rumunia/Reszta Świata)

Płyta w klimacie i idei podobnej do tej, którą stworzyli swego czasu Trebunie z Twinklami, tutaj w wydaniu cygańskim. Przedmieścia Bukaresztu ramię w ramię z przedmieściami Kingston (a raczej Berlina i Londynu) w brassowym i dj-skim wydaniu. Szacon za pomysł i wykonanie!

Próbka:

Megitza i Andreas Kapsalis - MAK (Polska/Grecja)

Ta płyta funkcjonuje w mej świadomości nierozerwalnie ze wspomnieniami. Jest miłą pamiątką z koncertów duetu,  które wlały w me serducho niesamowite ciepło i energię, która tam już pozostanie.

Próbka live:

Mosaik - Całe szczęście (Polska)

Kwintesencja muzyki Mosaik, fuzja świata orientalnego i słowiańskiego zagrana w sposób nie pozostawiający obojętnym. Bardzo ważny krążek w rodzimym folku!

Próbka:

MystTerra - Krug ziemnoj (Rosja)

Ciekawostka muzyczna z Rosji, folkmetalowo-elektroniczny projekt muzyków z kapel black-metalowego podziemia. O ile poprzedni album był medieval-folkmetalowymi przeróbkami Rammstein, ten jest krokiem dalej, sięgający do różnych krain słowiańskich (i nie tylko) po inspiracje. Początek płyty powala, później jest już różnie - ale folkmetalowy "Djurdjevdan" jest autentyczną wisienką na torcie!

Próbka:

Nightfall - Casiopeia (Grecja)

W zasadzie nie powinienem się dziwić, że Nightfall nagrał kolejną świetną płytę - ale ta jest naprawdę mistrzowska! Death-doom metal (z niewielkimi wpływami etno jak to w Grecji) z naprawdę najwyższej półki, tekstowo i instrumentalnie dopieszczony w każdej mikrosekundzie.

Próbka:

Narjahanam  - Wa Ma Khufiya Kana A'atham (Bahrajn)

Black/death metal z wpływami brzmień orientalnych z bardzo egzotycznego kraju. Ciekawie zaaranżowane, ukazało się w samej końcówce 2013 roku ale warto było poczekać.

Próbka:

Oana Cătălina Chiţu - Divine (Rumunia)

Płyta poświęcona pamięci Marii Tănăse, bardzo ciekawie łącząca dawne brzmienia z współczesnym etnojazzem. Mistrzostwo wokalne i instrumentalne!

Próbka:

Percival Schuttenbach - Svantevit (Polska)

Czekałem długo ale się doczekałem. "Svantevit" to hołd Staremu Dobremu Dawnemu i w szeroko rozumianym Słowiaństwie i w metalu jako takim. Płycie bliżej do tradycyjnych brzmień metalowych z lat 90 niż do stylistyki black/folkmetalowej. Istotny jest tu fakt, że oldschoolowe dźwięki ubrane są tu w folkmetalowe brzmienie, dzięki temu nie jest to kopia, a twórcza interpretacja. Gościnnie na płycie wystąpili m.in. Masza z Arkony i Aro z Perunvit, a także muzycy Rivendell, RUTY... Jest moc!

Próbka:

Pochwalone - Czarny War (Polska)

Połączenie punkowej stylistyki lat 80 i początku 90 z elementami folku. Do krążka (a w zasadzie do materiału jako takiego) przekonałem się po usłyszeniu materiału na żywo w Czeremsze.

Próbka:

Michał Rudaś - Changing (Polska)

Polak potrafi, czyli można nagrać ciekawą płytę popową w naszym kraju. Do tego nawiązania do indyjskiej muzyki wynikają z pasji Michała, a nie z mody czy wymogów "mainstreamu" - i to słychać. Szacon!

Próbka:

Rum - Birbant (Polska)

Podobnie jak w przypadku Black Velvet Band: miłe zaskoczenie. Nasunęły mi się skojarzenia z klimatami Korpiklaani - w każdym razie przekonali mnie zapałem i grą na żywo.

Próbka:

Same Suki - Niewierne (Polska)

Powiew świeżości na naszej scenie folk. Ciekawe połączenie tradycji z nowoczesnością - od nazwy kapeli po brzmienie.

Próbka:

Stilo - Venus de Stilo (Polska)

Progresywny folk-jazz, który już dawno wypracował swoje brzmienie. To właśnie lubię u Stilo - od pierwszych kilku dźwięków wiadomo, że to Stilo. Jednocześnie płyta jest inna od pozostałych i pięknie (a nie nudnie) nostalgiczna. Za mało jazzowa na folk, za bardzo folkowa na jazz. I bardzo dobrze, bo umyka szufladkom!

Próbka:

Veselina - Izberi si (Bułgaria)

Nadspodziewanie udany debiut wschodzącej gwiazdy bułgarskiej czałgi.

Próbka:

Vyzj - Prichod Zeleneho (Czechy/Morawy)

Ciekawe, instrumentalne demo utrzymane w klimatach folkmetalowych. Mile zaskakuje domieszka klasyki (w tym Vivaldi).

Próbka:

WEH - Folkloren (Norwegia)

Norweski neofolk w blasku zorzy polarnej i kwintesencja neofolku jako takiego... Gitarowe, nostalgiczne brzmienia zagrane w prosty sposób, z charakterystyczną dla Skandynawii surowością. Piękno w swej prostocie.

Próbka:

To nie wszystkie krążki, które zwróciły moją uwagę w minionym roku - tylko te, które w moim odtwarzaczu zagościły na dłużej.